pforre,
porre,
pfarr(e),
der
;zu
mhd.
phorre
›Lauch‹
, dies aus lat.
porrum
(Kluge, Etym. Wb.
).559
›Lauch‹.
Bedeutungsverwandte:
lauch
Wortbildungen:
pforrenkraut
pforrensamen
pforrenwasser
Belegblock:
Belkin u. a., Rösslin. Kreutterb.
118, 3
(Frankf.
1535
): an der farbe ist er [Chrisoprassus] eben als were er vom safft des aschlauchs / porri oder prassij.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat.
8, 25
(oobd.
, 1349
/50
): dar umb slâft der mensch gern von rauchigem ezzen, als knoblouch, pfarr, aschlouch.
Ebd.
415, 30
: Porrum haizt ain pforr oder lauch, aber daz êrst däutsch ist nâch der latein genomen.
Rössler, Stadtr. Brünn
373, 26
(mähr. inseldt.
, 1. H. 14. Jh.
): wer daz waltobs da vuert oder welcherlay frucht iz sei, daz gehort czu den phragnerinnen, iz sei pharren oder czwival oder knoblauch oder rueben.
Marzell
1, 202
f.; Öst. Wb.
3, 630
.