pferd(e)stal,
der
.
›Stall für Pferde‹;
zu
pferd
 1,
1
stal
 2.

Belegblock:

Joachim, Marienb. Tresslerb.
241, 30
(
preuß.
,
1403
):
2 groschen vor 2 slos zu Prage gekouft, eyns vor des pfarrers kamer, das ander vor den pferdestal.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
186, 15
(
preuß.
,
16. Jh.
):
Im pferdtstalle: 4 pferdt, 6 rymen sylen zun pferden, 3 wagen mit plachraden.
Küther, UB Frauensee
355, 17
(
thür.
,
1524
):
Dez hab ich im daz husß bey dem thor unde czwischen dem pherdesthal uffem hoff ingesatz in drien jaren gutlich czu beczalen.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat.
142, 24
(
oobd.
,
1349
/
50
):
Aristotiles und Jacobus sprechent, daz ez in die pfärtstell gê und lern der läut namen und stimm.
Skála, Egerer Urgichtenb.
246, 20
(
nwböhm.
,
1578
):
Dem doßn Zu Erlpach 2 Windt, so In einr huetten beym pferdtstall angehengt.
Hulsius
N ijr
;
Dasypodius
63v
;
Mylius
G 2r
;
Schwäb. Wb.
1, 1039
.