pfandsman,
der
;
-man(ne)s/pfandsleute
.
›Bürge, Geisel‹;
zu
pfand
 6,
1
man
 7.
Bedeutungsverwandte:
1
geisel
 1.

Belegblock:

Schöpper
95b
(
Dortm.
1550
):
obses. Gisel pfandßman̄.
Maaler R
5r
(
Zürich
1561
):
Pfandsmann / Sůch Gysel.
West, Dasypodius.
1989, 348
.