pfandsman,
der
;-man(ne)s/pfandsleute
.›Bürge, Geisel‹;
zu
pfand
6, 1
man
7.Bedeutungsverwandte:
1
geisel
Belegblock:
Schöpper
95b
(Dortm.
1550
): obses. Gisel pfandßman̄.
Maaler R
5r
(Zürich
1561
): Pfandsmann / Sůch Gysel.
West, Dasypodius.
1989, 348
.