parasceue,
Genus ?
aus
lat.
parasceuē
›Rüsttag‹
, dies aus dem Griech.
(Georges
).2, 1470
›Freitag, Tag, „an dem alles für den (arbeitsfreien) Sabbat zuzurüsten war“‹ (
LThK
).8, 90
Bedeutungsverwandte:
vgl. freitag
Belegblock:
Feudel, Evangelistar
59, 31
(omd.
, M. 14. Jh.
): Unde do iz yczunt abynt waz worden, wen iz waz parasceue, daz do ist vor deme sunnabynde.
Donalies, Augsb. Bibelhs.
1992, 205, 14
(oschwäb.
, v. 1350
): Vnd was parasceues der charvrietach.
Donalies, a. a. O.
120, 20
; 270, 2
.