panschen,
V.;
zum Wort: Dwb
.7, 1423
1.
›etw. zusammenrühren, ballen‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. ballen
Belegblock:
Voc. inc. teut.
s iijv
(Speyer
um 1483
/4
): Panschẽ Turgis [...] cõgregatio [...]. Panschẽ zu samen Turgere Turgescere.
2.
›jn. schlagen‹.Bedeutungsverwandte:
schlagen
Belegblock:
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß
21
(a. 1516
).