pallasch,
der
;aus
russ.
palásch
, poln.
palasz
(Dwb
), auch andere Herkunftsauffassung denkbar (7, 1412
Kluge/S.
).1989, 523
›langes, einschneidiges Schwert‹.
Belegblock:
Stieler
1, 88
(Nürnb.
1691
): Ballasch / der / Acinax, romphæa: Scythicæ originis est. [...] Ballasch est etiam gemma pyropo æmula, coloris cremesini, ejus virtutis ut iram et libidinem frenet.
Ebd.
191
: Hodiè autem Pallasch / est rhomphæa, latus acinaces, ut gladii Persarum: non tamen incurvatus sed rectus, das Schlachtschwert.
Schulz/Basler
2, 295
(seit 1616
).