maulkorb,
der
;
/auch
.
›Korb, den man Tieren (z. B. Pferden) vor das Maul hängt, um sie am Beißen oder Fressen zu hindern‹, bzw. ›Korb, aus dem die Tiere fressen können‹; auch: ›Korb, an dem das Halfter befestigt ist‹;
zu
1
maul
 3,
korb
 1.

Belegblock:

Sachs
3, 358, 11
(
Nürnb.
1542
):
Wol wer, das du auch hetst ein schloß | Vor deynem unverschempten maul, | Wie den maulkorb der peysent gaul.
Maaler
285r
(
Zürich
1561
):
Maulkorb (der) halffter. Capistrum. Maulkorb / den man den eßlen vnnd anderen Thieren anhenckt, vnnd etwan hoͤuw darein thuͦt. Fiscella, Fiscellum.
Zingerle, Inventare
208a, 38
(
tir.
,
1488
):
sechsundtzwaintzig messin maulkorb.
Dasypodius
342r
;
Mylius
G 2r
;
Dict. Germ.-Gall.-Lat.
318, 3/5
;
Pfälz. Wb.
4, 1236
;
Vorarlb. Wb.
2, 380
.