liechterloh,
(auch
liechterlohen
), Adv.
›lichterloh, in hellen Flammen‹, vgl.
liecht
(das
) 1; 2, lohe
.Belegblock:
Helm, H. v. Hesler. Apok.
359
(nrddt.
, 14. Jh.
): Unse alde vater Moyses | Den pusch sach brinnen liechterluon.
Luther, WA
49, 486, 31,
(1544
): Das sehen wir, sie ligen schon im feuer, brinnen liechter lohe, wie Sodom.
Harms u. a., Alberus. Fabeln
157, 17
(Frankf./M.
1550
): das wie stroh | Ein gantze Stadt brennt liechter loh.