leutfresser,
der
;–/-Ø
.›Menschenfresser, Kannibale‹; meist ütr., dann: ›Gewalt ausübender Kraftkerl; Großmaul, rücksichtsloser Machtmensch‹;
vgl.
leute
1.Bedeutungsverwandte:
vgl. kannibale
menschenfresser
bluthund
mörder
scharhans
unterdrücker
wüterich
Belegblock:
Schöpper
67b
(Dortm.
1550
): Tyrann wuͤterich. bluthundt vnderdrucker lewtfresser.
Luther, WA
10, 1, 1, 620, 17
(1522
): Ditterich von Bern oddr Hildebrantt odder Roland, odder wie man sonst dieselben grossen morder unnd leuttfresser nennen will.
Ebd.
10, 1, 1, 621, 12
(1522
): Bapst, Cardinal, Bischoff, pfaffen, [...] sind die letzten und mechtigisten kerle, ryßen, leuttfresser und Herodes.
Ebd.
15, 413, 6
(1524
): Herodes teutonice ,riß‘, [...] Saxonice ,kerl‘, die grossen leutfresser, ut Dittrich von Bern, qui multa fecerunt.
Ebd.
16, 208, 31
(1524
): das er [Herrgott] den Scharrhansen und Leutfressern den mut nimet.
Ebd.
17, 1, 329, 31
(1525
): 1. Co. 15. mors’, du leutsfresser, ubi nunc aculeus’ mortis, quo yderman perimitur, ubi est?
Dasypodius
323v
(Straßb.
1536
): leutfresser, m. anthropophagus.
Luther, WA
10, 1, 1, 630, 3
; Hulsius
E iiijv
.