landgeding,
das
.›Rechtsinstanz, Gericht‹; metonymisch: ›Gerichtsversammlung‹;
zu
land
8, gedinge
5.Wortbildungen:
landgedingbank
Belegblock:
Große, Schwabensp.
107a, 20
(Hs. ˹nd.
/md.
, um 1410
˺): Vorsůmet eyn here sin lant degedinc, da mite ist der liute recht nicht vorsůmet vnz vf ain ander lantgedinc.
Ebd.
127a, 13
: dechein here sol sin lantgedinc des vriydages han.
Kisch, Leipz. Schöffenspr.
523, 4
(osächs.
, 1523
/4
): Ein erbar man hat geclagt vor dem landgedinge zu einem pauern.
Rwb
8, 405
.