kopfet,
Adj.
›in der Form eines Bechers‹;
zu
kopf
1.Belegblock:
Bauer u. a., Kunstk. Rud.
24
(oobd.
, 1607
/11
): Ein rund kopfeter becher, das geschirr, fueß und deckl alles von renotzero.
Ebd.
785
: 2 stuckh [...] das eine grösser, niderer kopfete runde vasi von holtz.