keid,
das
;zu
mhd.
kîde
›Sproß‹
(Lexer
).1, 1567
1.
›Krautsetzling‹.Bedeutungsverwandte:
kraut
Wortbildungen:
keidgarten
keidung
Belegblock:
Brinkmann, Bad. Weist.
219, 8
(rhfrk.
, 1567
): Keit setzen. Das mussen die von Lobenfelt [...] tuen.
Schwäb. Wb.
4, 307/8
; 6, 2282
.2.
ütr.: ›Kleinigkeit‹.Belegblock:
Frantzen u. a., Kölner Schwankb.
1, 26, 7
(Köln
um 1490
): Ich en moechte urre doch neyrgen en kijt.