kastelan,
das
;-/-Ø
;aus
frz.
castellain
(Rosenqvist, s. u.
).›kastilisches Pferd‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. pferd
ros
das
) 1.Belegblock:
Holtzmann, Gr. Wolfdietrich
2188, 4
(Hs. A. 15. Jh.
): do hulfen sie den fürsten jungen uf zwen gute kastelan.
Koppitz, Trojanerkr.
164
(Hs. ˹noschweiz.
, 15. Jh.
˺): Man zoch im für daz castalan.
Ebd.
4374
: Sy sprach: ,habt ir an castelan | Verloren, [...] | Für daz ain gib ich üch zway‘.
Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 298
.‒
Vgl. ferner s. v. 5
bar
1.