inspektor,
der
;aus
lat.
ı̄nspector
›Besichtiger‹
(Georges
).2, 320
›Aufsichtsperson‹.
Belegblock:
v. Keller, Ayrer. Dramen
202, 24
(Nürnb.
1610
/8
): Ein inspectorem vnd zwen Knabn, | Die alle achtung auff euch habn.
Schulz/Basler
1, 297
.