haussitzend,
Adj.
›ansässig, einheimisch‹;
zu
haus
 2.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
hausgesessen
,
haushäblich
 1,
häuslich
 1.

Belegblock:

Hertel, UB Magdeb.
3, 187, 4
(
nd.
/
omd.
,
1480
):
unse hussittende borger.