harmblank,
Adj.
›weiß wie ein Hermelinfell‹;
zu
1
harm
.Belegblock:
Koppitz, Trojanerkr.
14300
(Hs. ˹noschweiz.
, 15. Jh.
˺): Manig lade und schrin | Von harm blanken hendelin | Ward da enttschlossen.
Fichtner, Füetrer. Trojanerkr.
410, 1
(moobd.
, 1473
/8
): Mit harmplancken armen | umbvieng s‘ ir lieben man.