hakenbüchse,
die
;–/-n
. ›Hakenbüchse, Büchse mit einem Haken am Schaft zur Auflage auf einer Mauer oder einem Gestell, um den Rückstoß zu verhindern‹.
Wortbildungen:
hakenbüchsenpulfer
Belegblock:
Ziesemer, Gr. Ämterb.
352, 7
(preuß.
, 1507
): 1 virtel hockenbuchssenpulfer, 18 ℔ hantbuchssenpulfer.
Opel, Spittendorf
385, 44
(osächs.
, um 1480
): uff dem rathause hatten sie vier steynbuchssen geladen und ein hakenbuchssen.
Engel, Rats-Chron. Würzb.
99, 18
(nobd.
, Hs. M. 17. Jh.
): [ein knecht] wart mit einer hockhenbuchsen durch beede arschbackhen und durch den mastdarm geschossen.
Chron. Augsb.
3, 256, 21
(schwäb.
, E. 15. Jh.
): vil karrenpüchs und haggenpüchs, klain püchs, streitkolben.
Ziesemer, a. a. O.
70, 23
; 148, 20
; Chron. Magdeb.
2, 156, 18
; Neubauer, Kriegsb. Seldeneck
68, 8
; 90, 2
; Gille u. a., M. Beheim
453, 1215
; Baumann, Bauernkr. Rotenb.
93, 17
; Zingerle, Inventare
39a, 13
; 42b, 1
; Grossmann, Unrest. Öst. Chron.
71, 23
; Rechn. Kronstadt
1, 200, 30
; 212, 29
; Schwäb. Wb.
3, 1047
; Öst. Wb.
3, 1277
f.