grugen,
V.
›gurren (von Tauben); „sich unwohl fühlen und deshalb weinerlich sein‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
girren
,
gurkatzen
.

Belegblock:

Maaler
412r
(
Zürich
1561
):
Das Turteltäuble gruget.
Schweiz. Id.
2, 729
(a. 
1588
).