gröbs,
grobes,
grübs,
griebs,
der
;zu
mhd.
grobiz
›Kerngehäuse‹
(Lexer
).1, 1091
›Griebs, Kerngehäuse von Obst‹.
Bedeutungsverwandte:
apfelhaus
ebiz
kernhaus
Belegblock:
Schmitt, Ordo rerum
411, 41
(rhfrk.
, 1414
): Arulla [...] grobes [...] medium pomi [...] [das mitten jm apffel] eyn grobiß uel kernhuß [...] apffelhuß [...] vrpicz.
Neumann, Rothe. Keuschh.
3408
(thür.
, 1. H. 15. Jh.
): der grobess di kernen in ym had, | da wirt man selden vone sad, | den setzt man wol in di erden.
Ebd.
3426
: der grobiss verfulet in der erden.
Mylius
E 5r
(Görlitz
1577
): Folliculi granorum in pomis Griebs.
Haage, Hesel. Arzneib.
9v, 20
(Hs. ˹noobd.
/md.
, E. 15. Jh.
˺): beschneid saure oppffel und nim grubssz us.
Voc. Teut.-Lat.
m viijr
(Nürnb.
1482
): Grobiß oder ebiß od’ ewitz ide͂. arulla.
Ebd.
n jv
: Grubß. od’ ebitz. od’ kernhusß als in apffeln od’ pirn.
Dietz, Wb. Luther
2, 170
; Schles. Wb.
1, 452
; Schwäb. Wb.
3, 866
; Schweiz. Id.
2, 697
.