grätig,
Adj.
›spitz, scharf‹;
vgl.
grat
3; 4.Belegblock:
Kochendörffer, Tilo v. Kulm
5440
(preuß.
, 1331
): Ouch ein vil gretik angel | Si ver snidet in den tot.
Schmitt, Fachprosa
67, 27
(bair.
, um 1495
): [nym] gesmeidig angel, die da guet, grätig afferhacken haben.