gluns,
der
;zu
mhd.
glunse
(Lexer
).1, 1040
›Funke, glühendes Kohleteilchen‹.
Bedeutungsverwandte:
funke
ganeister
gleim
1
gneist
valisch
falmisch
; dazu Dwb
); vgl. 3, 1291
glusen
Belegblock:
Maaler
186v
(Zürich
1561
): Gluns (der) Fhürgneist / Glunsen. Scintilla, Fauilla.
Henisch
1669
(Augsb.
1616
): Gluns, / funck / geneust / scintilla. [...]. Glunst / falmisch / favilla.
Martin/Lienhart
1, 260
; Schweiz. Id.
2, 629
(dort starke graphische und phonologische Varianz).