gezucken,
V.
›etw. aus etw. herausziehen; jm. etw. entreißen‹.
Belegblock:
Bechstein, M. v. Beheim. Evang. Joh.
10, 29
(osächs.
, 1343
): waz mir mîn vatir gigebin hât, daz ist grôzir wan alle dinc, und nîmant mac si gezuͦcken ûz der hant mînes vateres.
Palm, Veter Buoch
78, 21
(schles.
, Hs. E. 14.
/A. 15. Jh.
): Nu [...] leite [der tufel] mir sine lage, wie er mir gotes lon mochte gezucken.
Bihlmeyer, Seuse
428, 22
(alem.
, 14. Jh.
): [ich] luͦget im [priester] in den munt, ob kein himelscher rose da her us fieli, daz ich den gezuckti.