gezötter,
das
;Dwb
ff.4, 1, 4, 7206
›Reihe der dem Vortänzer Nachzottelnden‹.
Wortbildungen:
gezöttel
Belegblock:
Schade, Sat. u. Pasqu.
279, 45
(Straßb.
um 1545
): es felt der bischof und sein gezöttel, die solchs erdacht haben, in abgrunt der hellen.
Lemmer, Brant. Narrensch.
85, 93
(Basel
1494
): Der mancher [Baͤbst / keyser ...] noch nit hat gedacht | Das man den vordantz jm hat bracht | Das er muͦß dantzen an dem gzotter | den westerwelder.
Wiessner, Wittenw. Ring
6205
(ohalem.
, 1400
/08
): Er tantzt da hin, sei vegt im nach | Die andern auf und an vil gach. | Daz gzödr michel ward und lang.