2
gewärtig,
Adj.;
zu
mhd.
wërt
›gewendet‹
(
Lexer
3, 795
).
›wo gegenwärtig, anwesend‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
ansichtig
 5,
antwart
,
anwesend
,
beisessig
,
1
da
 2,
gegenwärtig
 1.

Belegblock:

Welti, Stadtr. Bern
499, 33
(
halem.
,
1452
):
sol der selb meister Hans [...] in uͥnser stat gewertig sin vnd sich von der stat ein tag vnd nacht nit abwesen.
Brinckmeier
917
.