gelugen,
V.
›auf etw. schauen‹.

Belegblock:

Strauch, Par. anime int.
32, 23
(
thür.
,
14. Jh.
):
Got hat so vile zu tune dort obine mit sinen geistlichen creaturen daz her nummir her nider gelugite zu disin liplichin dingin.
Winter, Nöst. Weist.
3, 6, 5
(
moobd.
,
1489
):
domit das der wirt dem iman in die heffen geluegen mag.
Schwäb. Wb.
3, 307
.