gefängnissen,
V.
›jn. ins Gefängnis werfen, inhaftieren‹;
vgl.
gefängnis
 2; 3.

Belegblock:

Winter, Nöst. Weist.
1, 468, 40
(
moobd.
,
M. 15. Jh.
):
Wer beclagt wirt, umb welicherlai ursach das ist, außgenommen unerbar handlung, und wirt darumb gefänknusst, in turm stöken eisen oder gillnitz eingesetzt.
Mell u. a., Steir. Taid.
260, 29
(
m/soobd.
,
1570
):
sol er dem, wie vernomen, unbillich gebüest oder gefänknust worden, dieselb empfangne puess widerumb zuestellen und nach billichen dingen dem abtrag tuen.