gefängnissen,
V.
›jn. ins Gefängnis werfen, inhaftieren‹;
vgl.
gefängnis
2; 3.Belegblock:
Winter, Nöst. Weist.
1, 468, 40
(moobd.
, M. 15. Jh.
): Wer beclagt wirt, umb welicherlai ursach das ist, außgenommen unerbar handlung, und wirt darumb gefänknusst, in turm stöken eisen oder gillnitz eingesetzt.
Mell u. a., Steir. Taid.
260, 29
(m/soobd.
, 1570
): sol er dem, wie vernomen, unbillich gebüest oder gefänknust worden, dieselb empfangne puess widerumb zuestellen und nach billichen dingen dem abtrag tuen.