gedörn,
gedürn,
das
;zu
mhd.
dorn
›Dorn, Stachel, Dornstrauch, Dorngebüsch‹
(Lexer
).1, 452
›Dorngebüsch, -hecke, -geflecht‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. dorn
Belegblock:
Sachs
10, 73, 20
(Nürnb.
1533
): Geh hin und jhenen wider nimb, | Welcher in der hecken gedürn | Behangen ist mit seim gehürn!
Maaler
161r
(Zürich
1561
): Gedoͤrn / Voll doͤrnen.
Primisser, Suchenwirt
24, 92
(oobd.
, 2. H. 14. Jh.
): Mir ward zerizzen fleisch und wat, | Ee ich durch daz geduͤrn cham.