gabegierig,
Adj.
›gierig nach Geschenken‹;
zu
gabe
1.Belegblock:
Buijssen, Dur. Rat.
1, 11
(moobd.
, 1384
): Wann an dem ersten seint si gabegierig, darumb daz recht vercheret wirt, wider daz Moyses gesprochen hat zu dem volkch von Israhel.