deksal,
das
;–/-Ø
.›Decke‹; vfl.
decke
(die
) 2.Syntagmen:
ein d. über etw. breiten
.Belegblock:
Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
5329
(rib.
, 1444
): Van dē namen mach men decksel machen | Umb zo bedecken unredeliche sachen.
Kurrelmeyer, Dt. Bibel
7, 197, 15
(Straßb.
1466
): Sy lassen nackent die menschen sy nement die gewand: den do nit ist das decksal in der kelt.
Ebd.
5, 198, 6
; Jelinek
159
; Schwäb. Wb.
2, 127
; Dwb, Neub.
6, 502
.