dünig,
Adj.;
zu
mhd.
dünec
›ausgespannt, groß‹
(Lexer
), dies zu 1, 476
ton
(die
) ›Spannung‹
.›gespannt, erwartungsvoll‹.
Belegblock:
Stackmann u. a., Frauenlob
5, 25, 13
(Hs. ˹md.
, Hs. v. M. 14. Jh.
˺): Kan dich die minne machen dünic.