2
busch,der
;zu
mhd.
bûsch
›Knüttelschlag, Schlag‹
(Lexer
, 399f.), wohl Ableitung von 1
mhd.
biuzen, bûzen
›stoßen‹
(Lexer
).1, 291
›Stoß, Schlag‹.
Belegblock:
Koppitz, Trojanerkr.
9079
(Hs. ˹noschweiz.
, 15. Jh.
˺): Paris und Abegal, | Der baider schlege erhullen, | Die starken helme erschullen: | Daz kam von mengem busch.