burdi,
1
borde,
Interj.;
zu
mhd.
bürn
›erheben‹
(Lexer
).1, 397
›auf! auf! schnell fort‹.
Belegblock:
Luther, WA
22, 143, 11
(1544
): Bald fiel der Pöfel zu, borde, borde, mit hauffen, wolten alle Christen sein.
Dietz, Wb. Luther
1, 362
.