bunde,
der
;–/-n
zu mnd. bunde, bunne, bonde
›freier Bauer‹ ( Schiller/Lübben
).1, 450
›freier Bauer‹.
Belegblock:
Sattler, Handelsrechn. Dt. Orden
4, 7
(preuß.
, 1399
): zo furte ich di von Wysbuͤ unde dy bunden vom lande zelp vunczende yn myner kost von Gotlant bas kegen Danczke.