brautdiener,
der
;
-s/–
.
›Brautführer‹;
zu
braut
 1,
diener
 6.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
brautfürer
,
brautleiter
.

Belegblock:

Luther, WA
41, 550, 9
(o. J.):
Rhumet, quod officium praedicandi nihil aliud quam ampt eins freyers und brautdieners, qui affert Christo braud.
Dietz, Wb. Luther
1, 340
;
Preuss. Wb. (Z) 1, 782f.;
Rwb
2, 465
.