braunen,
V.
›braun, dunkel werden‹;
zu
braun
1; 2.Belegblock:
Helm, H. v. Hesler. Apok.
9733
(nrddt.
, 14. Jh.
): Der rechte geardete smaract, | Swen her in reinem golde stract, | So vorgruen her sins tuenis | Als irdisch dinc daz gruenis, | Wen her von der grunheit brunet.