brandschwarz,
Adj.
›ganz schwarz, tiefschwarz‹;
vgl.
brand
 1.

Belegblock:

Bachmann u. a., Volksb.
47, 35
(
alem.
,
15. Jh.
):
Und was etlichs küngs lüt by nach hürnin, etlichs küngs lüt hattend houpt als hund [...] etlich warend itel brandschwarcz moren.
Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 63
;
Schweiz. Id.
9, 2206
.