borretsch,
der
;zu
mhd.
boretsch
›Borago‹
(Lexer
), dies über 1, 327
frz.
bourrache
aus mlat.
bor(r)ago
, das arab.
Herkunft ist (Kluge/S.
).1995, 127
ein Küchenkraut, ›Borretsch, Borago officinalis L.; Gurkenkraut‹.
Zur Sache:
Marzell
ff.1, 625
Wortbildungen:
borretschblume
borretschkraut
borretschwasser
Belegblock:
Menge, Laufenb. Reg.
1935
(Hs. ˹nalem.
, um 1470
˺): Granat öpfel portulacke | Burretsch luter wyssen win | Doch sol er gemischet sin.
Ebd.
5390
: Ampfer scabyosen krute | Bruche denn fúr ein sunder trute | Knopf wurtze lattich mayoran | Burretsch machtu ouch wol han.
Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 62
; Schmid, Pilgerreisen.
1957, 407
; Bremer, Voc. opt.
1, 222
; Schmitt, Ordo rerum
390, 18
; Brack
d 9v
; Dasypodius
20r
; Serranus
41r
; Maaler
82v
; Hulsius
C ijr
; Dict. Germ.-Gall.-Lat.
92
; Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 214
; Schmidt, Hist. Wb. Elsaß
50
; Bad. Wb.
1, 295
; Schweiz. Id.
4, 1507
; Marzell
1, 625
.