bleibüchse,
die
;-n/-n; zu mhd. blîbuhse
Lexer
).1, 305
›Feuerwaffe, aus der Bleikugeln abgeschossen werden‹;
zu
2
blei
1, büchse
3.Belegblock:
v. Liliencron, Dür. Chron. Rothe
706, 30
(thür.
, 1421
): do hatte er eyne blybuchssin uf dem slosse unde schoss dor mete yn das wergk.
Chron. Nürnb.
2, 292, 4
(nobd.
, 1449
/50
): nim daz zaichen von der pleipüchsen, sie sei gros oder clein.