binde|ale,
bind|ale,
die
;–/-n
, auch -al
.›Nadel zum Stechen von Löchern‹;
vgl.
1
ale
1.Belegblock:
Ziesemer, Marienb. Ämterb.
145, 16
(preuß.
, 1409
): 7 oderhemer, item 4 byndeolen, item 3 odernkemme.
Ebd.
146, 29
(preuß.
, 1409
): 3 reyshoken, item 3 bideolen, item 5 oderspillen.
Ziesemer, Gr. Ämterb.
238, 7
(preuß.
, 1447
): 1 wynde mit irem gerete, item 2 bindealen eyns ane eysen.
Ebd.
665, 2
(preuß.
, 1437
): 3 oderczinken, 3 oderkemmen, 2 bindal.
Preuss. Wb. (Z)
1, 613
.