bienschwarm,
der
.
›Bienenschwarm‹;
zu
biene
.

Belegblock:

Piirainen, Stadtr. Sillein
105b, 14
(
sslow. inseldt.
,
1378
):
NV hoͤrt flevͤchet eyn bynn swarm auz einez mannez hof czu seynez nachbaurz.
Dict. Germ.-Gall.-Lat.
86
;
Dietz, Wb. Luther
1, 301
.