betausen,
V.;
zur Etymologie vgl.
nl.
duizelen
›taumeln‹
(de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek
).1971, 144
›benommen, schwindlig werden‹.
Belegblock:
Strehlke, Nic. Jerosch. Chron.
24878
(preuß.
, um 1330
/40
): daz der knecht von dem pferde | sô hart vil ûf di erde | daz er dâvon bedûste.