betattern,
V.;
zu
mhd.
tateren
›schwatzen‹
(
Lexer
2, 1409
).
›jn. verwirren, verunsichern‹; als part. Adj.
betattert
›verwirrt‹.
Bedeutungsverwandte
(zum part. Adj.):
confus
(Adj.),
dämisch
,
irhaft
,
perplex
.

Belegblock:

Henisch
337
(
Augsb.
1616
):
Betatteren / commouere, turbare animo, difficultate afficere, incutere metum. Jch bin betattert / commotus sum animo.