betattern,
V.;
zu
mhd.
tateren
›schwatzen‹
(Lexer
).2, 1409
›jn. verwirren, verunsichern‹; als part. Adj.
betattert
›verwirrt‹.Bedeutungsverwandte
(zum part. Adj.): confus
dämisch
irhaft
perplex
Belegblock:
Henisch
337
(Augsb.
1616
): Betatteren / commouere, turbare animo, difficultate afficere, incutere metum. Jch bin betattert / commotus sum animo.