befrieren,
befriesen,
V., unr. abl.
– Zum Stand des
s/r
-Wechsels, speziell für friesen
vgl. Dammers u. a., Flexion der st. und schw. Verben.
.1988, 522
›gefrieren, erfrieren, einfrieren‹.
Belegblock:
Chron. Köln
2, 32, 17
(rib.
, um 1400
): do bevrois der Rin, dat man up sent Angneten dach dar over gienk.
Apherdianus
207
(Köln
1575
): Die zee ist befroren.
Kurz, Waldis. Esopus
1, 7, 3
(Frankf.
1557
): in einem Winter kalt, | Da lag ein Schlang gar vngestalt | Im Schnee vnd Eiß befroren hart.
Ziesemer, Marienb. Konventsb.
250, 20
(preuß.
, 1411
): das byr hatte Senfftop gekowfft im winter czu jore und is befros im schiffe.
Strauch, Par. anime int.
111, 33
(thür.
, 14. Jh.
): wir habin des glichnisse daz di wazzere nicht befrisint da si intspringint.
Henisch
241
; Preuss. Wb. (Z)
1, 462
.