baussenbleiben,
V., unr. abl.
›einem Bezugsort fernbleiben, von einem Ort wegbleiben‹;
zu
baussen
3.Belegblock:
v. Tscharner, Md. Marco Polo
13, 23
(osächs.
, 2. H. 14. Jh.
): das eyn man get eynen langen wek unde blibit buzen xx tage, so mak das wip eynen andirn man nemen.