ausseihen,
V., unr. abl.
›etw. herausseihen‹.
Belegblock:
Voc. Teut.-Lat.
c iijv
(Nürnb.
1482
): Ausseyhen. excolare.
Bremer, Voc. opt.
13044
(oschwäb.
, 1468
; Augsb.
1474
/8
): dicitur colustrum a colo/-as/-are, quod proprie significat liquorem, ut quod grossum est supersit, per uasa effundere, vulgariter außseihen
[...]
ausseyhen. Voc. inc. teut.
b viijv
.