ausnan,
ausnen,
Adv.;
kontrahierte Form zu
aussenan
, mhd.
ûzenan
›außen‹
(Lexer
).2, 2038
›außen‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. aussen
Gegensätze:
inne
Belegblock:
Barack, Teufels Netz
387
(Bodenseegeb.
, 1. H. 15. Jh.
): lat den nidigen grisgrammen und grinen, | Wan er ist valsch usnan und innen.
Chron. Augsb.
1, 164, 28
(schwäb.
, 1398
): von yedem hundert guldin das ußnen hinumb gaut.