ausbicken,
V.;
zu
mhd.
bicken
, nhd. picken
(Lexer
; 1, 265
Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
).1989, 1275
›(Unkraut) ausrechen, aushacken‹.
Belegblock:
Dasypodius
362v
(Straßb.
1536
): vnKraut außbicken mit eim rechen. oder hawen. Sarrire.