aufknüpfen,
V.
1.
›jn. aufhängen‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. aufhängen
Belegblock:
Ralegh. America
23, 29
(Frankf.
1599
): hatten wir vns fuͤrgenommen / vnsern Pilot auffzuknuͤpffen / vnd es were gewiß geschehen / wa wir bey Nacht den Weg zu ruͤck hetten gewust.
Rwb
1, 886
.2.
›etw. auflösen, (einen Knoten) aufknüpfen‹.Bedeutungsverwandte:
aufbinden
aufzopfen
entknüpfen
entledigen
entwirren
nachlassen
1
auflösen
Wortbildungen:
aufknüpfung.
Belegblock:
Schmitt, Ordo rerum
625, 8
(bair.
-öst.
, 2. H. 15. Jh.
): Explicare [...] ausrichten [...] aufchnüpfen auflösen [...] auffalden.
Ebd.
625, 9
(1433
): Enodare [...] offknoffelen [...] vsknúpffen [...] ausknǔpfen [...] aufknupphen.
Maaler
34r
(Zürich
1561
): Aufknüpffen / aufbinden nachlassen [...]. Entwirren.
Rot
311
; Hulsius
K ijr
.