auffartabend,
oft abgeschwächt zu
auferabend
, vereinzelt
auffartsabend
,
der
.
›Tag vor dem Himmelfahrtstag‹;
zu
auffart
 7.
Obd.

Belegblock:

Chron. Augsb.
1, 25, 13
(
schwäb.
,
1372
):
daz beschach an der nechsten mittwoch vor dem uffart abent.
Baumann, Bauernkr. Oberschw.
49, 11
(
schwäb.
,
v. 1542
):
am aufferaubent fuel ain newe abseyt in der kirchen hie nider.
Leidinger, V. Arnpeck
644, 5
(
moobd.
,
v. 1495
):
ist küng Maximilian aus Burgundi und ausm Elsass am aufferabent [...] zu seinem vater zogen.
Chron. Nürnb.
4, 137, 21
;
Sachs
17, 247, 41
;
248, 18
;
Chron. Augsb.
4, 185, 18
;
8, 157, 5
;
Leidinger, a. a. O.
514, 23
;
Goertz, Liturgie.
1977, 238
.