armror,
das
;-/-en
(+ Uml.).1.
›Armröhre, Armschiene (an der Rüstung)‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. armschiene
Belegblock:
Ziesemer, Gr. Ämterb.
357, 30
(preuß.
, 1488
): 2 paer hentschue, item 1 paer armrorenn.
Chron. Nürnb.
5, 684, 3
(nobd.
, 1504
): die man mit schonem harnasch und armroͤrn und kniepukeln.
Zingerle, Inventare
32a, 9
(tir.
/vorarlb.
, 1464
): vi parr vnderpainrör viii parr armrörr.
Ebd.
198b, 15
(1465
): vil plechhantschuch, aremroren, spongrell v̈ber die agschel.
Ziesemer, a. a. O.
556, 7
; Matzel, in: Sprachw.
10, 1985, 370
; Matzel u. a., Spmal. dt. Wortschatz.
1989, 13
.2.
wohl ›Armknochen‹, im Beleg V. Anshelm
als Reliquie erwähnt.Bedeutungsverwandte:
vgl. armbein
Belegblock:
Mylius
B 8r
(Görlitz
1577
): Vlna Das grosse armroͤr. Radius Das klein Armroͤr.
V. Anshelm. Berner Chron.
4, 262, 15
(halem.
, n. 1529
): wie vor etlich Tuͤtsche koufluͤt ouch ein armror zuͦwegen gebracht haͤtten.
Henisch
118
; Diefenbach
315a
.3.
wohl ›röhrenförmiges Eisenstück, um die Arme damit festzuschließen‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. armeisen
armschiene
Belegblock:
Schwäb. Wb.
1, 323
(a. 1540
); Belege auch s. v. armschiene
1.4.
wohl auch: ›Armreif, Armschmuck‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. armband
armgeschmeide
Belegblock:
Voc. Teut.-Lat.
b vjv
(Nürnb.
1482
): Armrore. brachiale. [...] ornamẽtũ brachij.